Obszary zintegrowanych inwestycji terytorialnych (ZIT) wyznaczone zostały w ramach realizowanej unijnej polityki spójności na lata 2014–2020. Zintegrowane inwestycje terytorialne pozwalają połączyć finansowanie z różnych osi priorytetowych jednego lub kilku programów operacyjnych do celów interwencji wielowymiarowych i międzysektorowych, zapewniając implementację zintegrowanej strategii dla określonego terytorium. Aby móc wykorzystać instrument ZIT, konieczne było wyznaczenie terytorium, na którym będzie on realizowany, oraz określenie, w ramach opracowanej międzysektorowej strategii zintegrowanego rozwoju, potrzeb rozwojowych danego terytorium. W Polsce uznano, że zintegrowane inwestycje terytorialne będą służyć do realizacji zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich, a w związku z tym obszary realizacji ZIT będą odnosić się do miejskich obszarów funkcjonalnych.
W Polsce instrument ZIT jest realizowany na terenie miast wojewódzkich i obszarów powiązanych z nimi funkcjonalnie (tzw. ZIT wojewódzkie) oraz na terenie miast o charakterze regionalnym i subregionalnym wraz z obszarami powiązanymi z nimi funkcjonalnie (tzw. regionalne inwestycje terytorialne – RIT). Wyznaczenie obszarów ZIT dla miast wojewódzkich było obligatoryjne i odbywało się zgodnie z wytycznymi ówczesnego Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju, natomiast wyznaczanie obszarów ZIT dla miast regionalnych/subregionalnych uzależnione było od decyzji samorządów poszczególnych województw. W sumie w Polsce wyznaczone zostały 24 obszary realizacji ZIT – 17 obszarów funkcjonalnych miast wojewódzkich (Bydgoszcz oraz Toruń mają wspólny obszar ZIT) oraz 7 obszarów funkcjonalnych miast regionalnych/subregionalnych w województwach dolnośląskim, śląskim, wielkopolskim i zachodniopomorskim. Jednym z niezbędnych elementów powstania obszaru ZIT było zawiązanie zinstytucjonalizowanej formy partnerstwa (powołanie Związku ZIT/Partnerstwa ZIT).
Obszary realizacji zintegrowanych inwestycji terytorialnych w dniu 1 stycznia 2020 r.