Środowiskowy dom samopomocy
Definicja:
Ośrodek wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi, które w wyniku upośledzenia niektórych funkcji organizmu lub zdolności adaptacyjnych wymagają pomocy do życia w środowisku rodzinnym i społecznym, w szczególności w celu zwiększania zaradności i samodzielności życiowej, a także ich integracji społecznej.
Dodatkowe wyjaśnienia metodologiczne:
Środowiskowy dom samopomocy świadczy usługi w ramach indywidualnych lub zespołowych treningów samoobsługi i treningów umiejętności społecznych, polegających na nauce, rozwijaniu lub podtrzymywaniu umiejętności w zakresie czynności dnia codziennego i funkcjonowania w życiu społecznym. Domy, w zależności od tego, dla kogo są przeznaczone, dzielą się na domy dla: a) osób przewlekle chorych; b) osób upośledzonych umysłowo; c) osób wykazujących inne przewlekłe zaburzenia czynności psychicznych.
W badaniu PS-03 ujęte są jedynie placówki całodobowe.
Źródło definicji:
-
rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 grudnia 2010 r. w sprawie środowiskowych domów samopomocy
Miejsce publikacji: (Dz. U. z 2020 r. poz. 249) -
ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej
Miejsce publikacji: (Dz. U. z 2024. r. poz. 1283, z późn. zm.)
Dziedzina:
Warunki życia ludności, pomoc społeczna
Urząd Statystyczny w Krakowie
e-mail: