Menu
Definicja:
Jednostka powierzchniowa podziału kraju wyodrębniona dla celów ewidencji gruntów i budynków.
Dodatkowe wyjaśnienia metodologiczne:
Źródło definicji:
Dziedzina:
Rejestry urzędowe (REGON , TERYT)
Obręb geodezyjny (ewidencyjny)
Nazwa angielska:
Geodesic precinct
Definicja:
Jednostka powierzchniowa podziału kraju wyodrębniona dla celów ewidencji gruntów i budynków.
Dodatkowe wyjaśnienia metodologiczne:
Obręb w jednostce ewidencyjnej jest określany przez jego nazwę i numer. Granice obrębów wiejskich mogą obejmować całą wieś wraz z przyległymi do niej obiektami fizjograficznymi lub jej wydzieloną część, na obszarach miast mogą obejmować całe miasto lub jego wydzieloną część. Podział na obręby ewidencyjne i określenie ich granic dokonuje starosta w uzgodnieniu z Głównym Geodetą Kraju, po zasięgnięciu opinii właściwej miejscowo jednostki statystyki publicznej.
Źródło definicji:
-
Rozporządzenie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 27 lipca 2021 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków
Miejsce publikacji: (Dz. U. z 2024 r. poz. 219)
Dziedzina:
Rejestry urzędowe (REGON , TERYT)
Jednostka odpowiedzialna merytorycznie:
GUS – Departament Programowania, Koordynacji Badań i Rejestrów
e-mail:
GUS – Departament Programowania, Koordynacji Badań i Rejestrów
e-mail: