Menu
Definicja:
Barki z własnym napędem oraz bez własnego napędu używane do przewozu ładunków na śródlądowych drogach wodnych. Barki z własnym napędem - statki towarowe transportu wodno-śródlądowego posiadające własny środek napędu mechanicznego. Barki bez własnego napędu obejmują barki do holowania i barki do pchania.
Źródło definicji:
Pojęcie nadrzędne:
Dziedzina:
Gospodarka morska i żegluga śródlądowa
Tabor barkowy żeglugi śródlądowej
Nazwa angielska:
Barges fleet
Definicja:
Barki z własnym napędem oraz bez własnego napędu używane do przewozu ładunków na śródlądowych drogach wodnych. Barki z własnym napędem - statki towarowe transportu wodno-śródlądowego posiadające własny środek napędu mechanicznego. Barki bez własnego napędu obejmują barki do holowania i barki do pchania.
Źródło definicji:
-
ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej
Miejsce publikacji: (Dz. U. z 2024 r. poz. 395)
-
Statki śródlądowe
Autor: Żylicz Andrzej
Miejsce publikacji: Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1979 r.
Pojęcie nadrzędne:
Dziedzina:
Gospodarka morska i żegluga śródlądowa
Jednostka odpowiedzialna merytorycznie:
Urząd Statystyczny w Szczecinie
e-mail:
Urząd Statystyczny w Szczecinie
e-mail: