Menu
	
	
		
	
Definicja:
Barki z własnym napędem oraz bez własnego napędu używane do przewozu ładunków na śródlądowych drogach wodnych. Barki z własnym napędem - statki towarowe transportu wodno-śródlądowego posiadające własny środek napędu mechanicznego. Barki bez własnego napędu obejmują barki do holowania i barki do pchania.
			
			
Źródło definicji:
	
		
		
		
Pojęcie nadrzędne:
		
	
		
		
Dziedzina:
Gospodarka morska i śródlądowa
	
	
	
									
	
			
	
		Tabor barkowy żeglugi śródlądowej
	Nazwa angielska:
			Barges fleet
	
Definicja:
Barki z własnym napędem oraz bez własnego napędu używane do przewozu ładunków na śródlądowych drogach wodnych. Barki z własnym napędem - statki towarowe transportu wodno-śródlądowego posiadające własny środek napędu mechanicznego. Barki bez własnego napędu obejmują barki do holowania i barki do pchania.
Źródło definicji:
- 
						ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej
 Miejsce publikacji: (Dz. U. z 2024 r. poz. 395)
- 
						Statki śródlądowe
 Autor: Żylicz Andrzej
 Miejsce publikacji: Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1979 r.
Pojęcie nadrzędne:
Dziedzina:
Gospodarka morska i śródlądowa
					Jednostka odpowiedzialna merytorycznie:
Urząd Statystyczny w Szczecinie
e-mail:
						Urząd Statystyczny w Szczecinie
e-mail:
 
						 
								 
 
	