Śródlądowe wody powierzchniowe, na których, z uwagi na warunki hydrologiczne oraz istniejące urządzenia wodne, możliwy jest przewóz osób i towarów statkami żeglugi śródlądowej. Śródlądowe drogi wodne tworzą: rzeki żeglowne, jeziora żeglowne, sztuczne drogi wodne (kanały, zbiorniki, skanalizowane odcinki rzek).

• Rzeka żeglowna - naturalna droga wodna uznana za żeglowną.
• Jezioro żeglowne - naturalny zbiornik wodny nie mający bezpośredniego połączenia wód z morzem, uznany za żeglowny.
• Kanał żeglowny - droga wodna zbudowana w pierwszym rzędzie dla żeglugi. Jest to budowla hydrotechniczna powstała poza korytem rzeki. Do kanału wprowadza się wodę z okolicznego naturalnego cieku, dlatego zawsze jest on połączony przynajmniej z jednej strony z rzeką.
• Rzeka skanalizowana - ma stałą albo prawie stałą głębokość uzyskaną przez zbudowanie stopni spiętrzających wodę (zapory, jazy), wyrównanie profilu dna, zlikwidowanie zakoli, ograniczenie koryta podłużnymi tamami. Zaporom lub jazom towarzyszą urządzenia (śluzy, pochylnie) umożliwiające kontynuowanie żeglugi i migrację ryb. Śródlądowe drogi wodne dzielą się na klasy.
• Klasę drogi wodnej określa się:

1. maksymalnymi parametrami statków, jakie mogą być dopuszczone do żeglugi,
2. wielkością minimalnego prześwitu pod mostami, rurociągami i innymi urządzeniami krzyżującymi się z drogą wodną.

• Głębokość tranzytowa - najmniejsza głębokość szlaku żeglownego określonego odcinka drogi wodnej.

• ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne
  Miejsce publikacji: (Dz. U. z 2024 r. poz. 1087, z późn. zm.)
• ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej
  Miejsce publikacji: (Dz. U. z 2024 r. poz. 395)

• Gospodarka Wodna
  Autor: Zdzisław
  Miejsce publikacji: PWN S.A. Warszawa 1998 r.
• Żegluga śródlądowa
  Autor: Główczyński Stefan, Gronowski Franciszek
  Miejsce publikacji: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa 1979 r.