Nazwa angielska: Buildings completed

Definicja:
Budynek (mieszkalny i niemieszkalny), którego zakończenie budowy zgłoszone zostało przez inwestora organowi nadzoru budowlanego i organ ten nie zgłosił sprzeciwu (w drodze decyzji), lub na którego użytkowanie inwestor uzyskał pozwolenie - w drodze decyzji - od organu nadzoru budowlanego.

Dodatkowe wyjaśnienia metodologiczne:
Do 1999 r. w budownictwie innym niż indywidualne za budynki mieszkalne oddane do użytkowania uznawało się budynki, których zakończenie budowy potwierdzone zostało przez inwestora i wykonawcę w protokole odbioru. Do 10 lipca 2003 r. odpowiednimi organami były organy administracji architektoniczno-budowlanej w powiecie lub gminie.

Źródło definicji:

• ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane
  Miejsce publikacji: (Dz. U. z 2024 r. poz. 725, z późn. zm.)

Dziedzina:
Działalność budowlana