Menu
Definicja:
Źródło definicji:
Dziedzina:
Działalność budowlana
Technologia konstrukcji drewnianych
Nazwa angielska:
Technology of wooden constructions
Definicja:
Metoda wznoszenia budynku oparta na posadowionej na płycie betonowej lub fundamencie konstrukcji: a) lekkiego szkieletu drewnianego obudowanego belkami i warstwami wykończeniowymi (inaczej metoda kanadyjska), b) drewnianych elementów prefabrykowanych (montowanych na placu budowy), których zewnętrzne poszycie ścian wykończone jest deskami lub tynkiem, c) z bali układanych poziomo jeden na drugim.
Źródło definicji:
-
Opracowanie własne Głównego Urzędu Statystycznego
Autor: Główny Urząd Statystyczny
Miejsce publikacji: -
Dziedzina:
Działalność budowlana
Jednostka odpowiedzialna merytorycznie:
Urząd Statystyczny w Lublinie
e-mail:
Urząd Statystyczny w Lublinie
e-mail: