Wynagrodzenie zasadnicze
Definicja:
Podstawowy i konieczny składnik wynagrodzenia. W jego skład wchodzą zagwarantowane, stałe składniki, które są wypłacane co miesiąc, bez względu na wyniki przedsiębiorstwa lub ocenę zatrudnionych osób. Może ono również występować samodzielnie. Wówczas stanowi jedyny, obligatoryjny składnik wynagrodzenia. Często stanowi podstawę obliczania wysokości innych świadczeń czy dodatków przysługujących pracownikowi. Wynagrodzenie zasadnicze może być określane poprzez system wynagradzania: a) czasowy, w którym wynagrodzenie wypłacane jest za czas (godzinowy lub miesięczny) świadczenia pracy przez pracownika oraz jest niezależne od wydajności i efektywności pracy pracownika; b) akordowy, który jest przeciwieństwem systemu czasowego oraz wysokość wynagrodzenia akordowego zależy wyłącznie od efektów i wyników pracy, jakie osiągnął pracownik w określonym przedziale czasowym; c) prowizyjny - wysokość wynagrodzenia pracownika podwyższana (w zależności od wysokości zasług pracownika) jest o pewną kwotę (prowizję), obliczaną procentowo od wyników pracownika.
Źródło definicji:
-
ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy
Miejsce publikacji: (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465, z późn. zm.)
-
Zeszyt metodologiczny. Statystyka rynku pracy i wynagrodzeń.
Autor: Główny Urząd Statystyczny - Departament Rynku Pracy
Miejsce publikacji: GUS, Warszawa 2021 r. -
Zeszyt metodologiczny. Struktura wynagrodzeń według zawodów.
Autor: Główny Urząd Statystyczny - Departament Rynku Pracy
Miejsce publikacji: GUS, Warszawa 2020 r. -
Zeszyt metodologiczny. Wynagrodzenia w gospodarce narodowej.
Autor: Główny Urząd Statystyczny - Departament Rynku Pracy
Miejsce publikacji: GUS, Warszawa 2020 r.
Dziedzina:
Wynagrodzenia, koszty pracy i świadczenia społeczne
Urząd Statystyczny w Bydgoszczy
e-mail: