Nazwa angielska: Usable floor space of building

Definicja:
Powierzchnia wszystkich pomieszczeń w budynku (w świetle konstrukcji nośnych i nienośnych) służących do zaspakajania potrzeb bezpośrednio związanych z przeznaczeniem budynku (lub - w przypadku budynku spełniającego kilka funkcji - sumę powierzchni wszystkich wydzielonych części, np. przychodnia, poczta, restauracja w budynku handlowym). W przypadku zbiorników, silosów i wiat, dla których nie można podać powierzchni użytkowej, podaje się powierzchnię zabudowy obiektu, tj. powierzchnię wyznaczoną przez rzut pionowy zewnętrznych krawędzi obiektu na powierzchnię terenu.

Źródło definicji:

• Opracowanie własne Głównego Urzędu Statystycznego
  Autor: Główny Urząd Statystyczny
  Miejsce publikacji: -

Dziedzina:
Budownictwo