Przystępując do projektu Urban Audit polska statystyka publiczna nie dysponowała aktualnymi danymi w zakresie dojazdów do pracy. Stąd szersze strefy miejskie w edycjach projektu 2003 r., 2006 r., 2009 r i 2011 r. zostały wyznaczone w sposób obligatoryjny jako jeden lub więcej pierścieni jednostek NTS 4 i NTS 5 otaczających miasto.
Od 2012 r. zasięg przestrzenny szerszych stref miejskich dla polskich miast biorących udział w projekcie został zweryfikowany (a dla nowo proponowanych przez Eurostat delimitowany) na podstawie wyników badania „Przepływy ludności związane ze zatrudnieniem w 2006 r.”. Szersze strefy miejskie stanowią obszar z którego 15% i więcej populacji dojeżdża do pracy do miasta centralnego.

W przypadku niektórych miast granice szerszych stref miejskich zostały wyznaczone w oparciu o dojazdy do pracy do grup jednostek administracyjnych a nie jednego miasta:

•  dla miast Gdańska i Gdynia – została wyznaczona jedna szersza strefa miejska w oparciu o obszar Trójmiasta.
•  dla Katowic i 13 innych miast, które utworzyły Górnośląski Związek Metropolitalny,     została wyznaczona jedna strefa miejska.

Więcej informacji na ten temat znajduje się w publikacji US Poznań Miasta w liczbach 2010.